مجاهدت حضرت علي

 

وجه اول: آنکه آن جناب جهادش در راه خدا زيادتر و بلايش عظيم تر بود از تمامي مردم در غزوات پيغمبر صلي اللّه عليه و آله و سلّم و هيچ کس به درجه او نرسيد در اين باب؛ چنانکه در غزوه بَدْر که اول جنگي بود که مؤمنين به آن مُمْتحَن شدند، جناب اميرالمؤمنين عليه السّلام در آن جنگ به دَرک فرستاد وليد و شيبه و عاص و حنظله و طعمه و نوفل و ديگر شجاعان مشرکين را و پيوسته قتال کرد تا نصف مشرکين که مقتول گشتند بر دست آن حضرت کشته گرديدند و نصف ديگر را باقي مسلمين با سه هزار ملائکه مُسَوّمين کشتند؛ و ديگر غزوه اُحُد بود که مردم فرار کردند و آن حضرت ثابت ماند و لشکر دشمن را از دور پيغمبر صلي اللّه عليه و آله و سلّم دور مي کرد و از آنها مي کشت تا زخمهاي کاري بر بدن مقدسش وارد شد با اين همه رنج و تَعَب، آن حضرت را هول و هرب نبود و پيوسته اَبْطال رجال را کشت تا از حضرت جبرئيل در ميان آسمان و زمين نداي لاسَيْفَ اِلا ذُوالْفِقار وَلا فَتي اِلا عَليّ شنيده شد. و ديگر غزوه احزاب بود که حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام عَمْروبن عَبْدَود را کشت و فتح بر دست آن حضرت واقع شد و پيغمبر صلي اللّه عليه و آله و سلّم در حق او فرمود که «ضربت علي عليه السّلام بهتر است از عبادت جن و انس» . و ديگر جنگ خيبر بود که مَرحَب يهودي بر دست آن حضرت کشته گشت و دَرِ قلعه را با آن عظمت به دست معجزنماي خود کَنْد و چهل گام دور افکند و چهل نفر از صحابه خواستند حرکت دهند نتوانستند! و ديگر غزوه حُنَيْن بود که حضرت رسول صلي اللّه عليه و آله و سلّم با ده هزار نفر از مسلمين به جنگ رفت و ابوبکر از کثرت جمعيت تعّجب کرد و تمام منهزم شدند و با رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلّم باقي نماند مگر چند نفر که رئيس آنها اميرالمؤمنين عليه السّلام بود، پس آن حضرت اَبُوجَرْوَلْ را کشت تا آنکه مشرکين دلشکسته شدند و فرار کردند و فرار کنندگان مسلمين برگشتند. و غير اين غزوات از جنگهاي ديگر که ارباب سِيَر و تواريخ ضبط نموده اند و بر متتبّع آنها ظاهر است کثرت جهاد و شجاعت و بزرگي ابتلاء آن حضرت در آن غزوات. [1] .

پی نوشته ها :

[1] ر.ک: «نهج الحق» علامه حلي ص 248  251.